Εγώ θα σας πω απλά πράγματα πολύ απλά και νομίζω ότι τα απλά είναι και πολύ σημαντικά, τι θα κρατούσα. Την πολύτιμη και ύψίστη ηθική αξία της ψυχικής γενναιοδωρίας, της φιλίας της αγάπης της δόμησης της ευγένειας, την καλημέρα του γείτονα, προς τον γείτονα, το δεν πειράζει, να έχουμε υγεία, τη φράση τούτη του ταξιτζή που με κατανόηση σού απευθύνει όταν εσύ βρίσκεσαι άβολα δίχως πορτοφόλι γιατί το ξέχασες και δεν έχεις να πληρώσεις. Αυτό μου έχει συμβεί 2 φορές. Κι όταν κατόπιν πιέσεων ενδίδει να δεχτεί να του στείλεις τα οφειλώμενα και κάτι τι ακόμα για ένα μπουκάλι κρασί κι αυτός με τη σειρά του σε ευχαριστεί από τηλεφώνου. Κι όταν δίχως να το περιμένεις ο άγνωστος γίνεται συμπαραστάτης φίλος σε μιαν ανάγκη σου τούτα τι είναι; Πολύτιμα μαργαριτάρια ανθρωπιάς.
Τι θα άλλαζα…αν μπορούσα να ξεριζώσω το «δεν βαριέσαι, εγώ θα αναμορφώσω και θα φτιάξω την Ελλάδα;» Η παθητική τούτη στάση η αντίληψη απαισιοδοξίας πρέπει να ανατραπεί. Ενθαρρυντικό φως περιπτώσεων ενεργούς συμμετοχής στα δέοντα ζητήματα του τόπου μας υπάρχει. Υπάρχει στην ιστορία μας.
Τελευταίο δείγμα η συμμετοχή συνόλου στο πένθιμο εθνικό συμβάν της καταστροφής της Πάρνηθας. Κάθε ένας από εμάς κι όλοι μαζί σύνολο, μπορούμε να ανατρέψουμε ό,τι αρνητικό μας καταδυναστεύει.
Ευχαριστώ που με ακούσατε.
Παναγιώτης Τέτσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου